δεν ψαχνω να την βρω...

Δεν ψάχνω να βρω για αγάπη...ψάχνω να βρω -την- αγάπη!Κι ίσως την βρήκα και την έχασα...Γι' αυτό μοιάζει τόσο δύσκολο και οδυνηρό πια...Ίσως γι'αυτό και δεν έρχεται,γι'αυτό δεν την βρίσκω πουθενά όσο κι αν ψάχνω...Με τον τρόπο της κι αυτή μου επιβεβαιώνει αυτό που δεν ήθελα να παραδεχτώ, αυτό που φοβόμουν να αντικρίσω κατάματα...Πως ήσουν όσα πάντα γύρευα..Και πως έπρεπε να κάνω τα πάντα για να σε κρατήσω και δεν τα κανα!Μα κι εσύ δεν έκανες τίποτα...αν μπορούσα θα γυρνούσα το χρόνο πίσω...είτε για να μην σε φιλούσα ποτέ εκείνο το βράδυ...και εκείνο το άλλο να μην σ άφηνα να δεις στην ψυχή* μου, κοιτώντας με στα μάτια το ξημέρωμα...είτε για να 'μουνα πάντα εκεί για σένα...
Τι χαζή που ήμουν...?Αφέθηκα σαν παιδάκι και στην* φανέρωσα...Κι εσύ πως φέρθηκες σε ένα παιδί που σε αγάπησε κι έμαθε να αγαπά για σένα...?από εσένα..? ΕΣΕΝΑ . 
Τόσο άδικα...μπορεί να μην βίασες το κορμί μου...Μα βίασες την ψυχή* μου...Τόσο που έμαθε να μην αγαπά...ούτε καν εμένα...
Και εγώ *την ψάχνω παντού..μήπως τη βρω...μα δεν την βρίσκω...και θυμάμαι τα παιδικά μου χρόνια να παίζω κρυφτό με τα παιδιά της γειτονίας...μόνο που τότε είχα κάποιον στο παιχνίδι..
Τώρα μόνη σε ένα παιχνίδι με τον εαυτό μου...δεν έχω κάποιον να βρω, κι ας ψάχνω...
-Παιχνίδι σκιών κάνουν τα μάτια-
Κι αγάπη μοιάζει με τον χαμένο θησαυρό* που κρύβαμε τότε...Μα δεν μπορώ να τον* βρω...
Πήγες τον* βρήκες -πρώτος- ,τον* πήρες και τον* κρατάς κρυμμένο μην τον* βρω και σου ξεφύγω...
Τρέχω...Μακριά ή κοντά...?
Δεν ξέρω...